Με Honda Civic 1.8 στη Βόρεια Βαυαρία
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 1-4 Απριλίου 2012ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ: Ηonda Civic 1.8 i-VTEC
OΔΗΓΟΣ: Ν.K.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ: Aθήνα, Πάτρα, Μπολτσάνο, Νόισβανσταϊν, Φίσεν, Ντόναουβιρθ, Νέρντλινγκεν, Ντίνκελσμπιλ, Ρότενμπουργκ ομπ ντερ Τάουμπερ, Βίρτσμπουργκ, Όφενμπαχ
ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ: 1.495
Διανύουμε την απόσταση που χωρίζει την Αθήνα από το ευρωπαϊκό αρχηγείο της Honda στο Όφενμπαχ της Γερμανίας πίσω από τα πηδάλια του νέου Civic 1.8, πραγματοποιώντας ένα ταξίδι σε χώρο, αλλά και σε χρόνο.
ΑΠΟ το 1972 το Honda Civic αποτελεί, με πάνω από 20 εκατ. αντίτυπα, ένα από τα σημεία αναφοράς όχι μόνο για την ιαπωνική εταιρεία, αλλά και για την παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία. Όπως υποδηλώνει το όνομά του, το Civic επαναπροσδιόρισε την έννοια του «λαϊκού αυτοκινήτου» με σύγχρονους όρους και προϋποθέσεις. Έτσι, μέσω συνεχούς εξέλιξης, έφτασε στην όγδοη γενιά του 2006, που προκάλεσε αίσθηση με τη «διαστημική» σχεδίαση, την οποία έρχεται σήμερα να αντικαταστήσει μια σαφώς πιο προσγειωμένη αισθητικά ένατη γενιά, που πάντως παραμένει πιστή στις αξίες της εταιρείας. Πέρα από την ιδιαίτερη σχεδίαση (από κοντά οι γραμμές του νέου μοντέλου είναι ακόμα καλύτερες απ’ ό,τι στις φωτογραφίες, ιδίως αυτές του προφίλ), η ποιότητα και η ευρυχωρία παραμένουν σε πρώτο πλάνο. Τα προσόντα και τα μειονεκτήματά του καλούμαστε να ανακαλύψουμε σε ένα οδοιπορικό που θα μας οδηγήσει από την Αθήνα στο Όφενμπαχ στο τιμόνι της έκδοσης των 1,8 λίτρων με βρετανικές πινακίδες, αλλά -ευτυχώς!- τα χειριστήρια στη σωστή πλευρά του κόκπιτ.
Δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει...
Οι ασκήσεις επί χάρτου έχουν αρχίσει από τα γραφεία αρκετά πριν από την παραλαβή του σκουροπράσινου Civic μας. Η διαδρομή που καταστρώνεται θα μας οδηγήσει από την Αγκόνα στα ιταλοαυστριακά σύνορα και από εκεί στη Βαυαρία, όπου σκοπεύουμε να ακολουθήσουμε τη «ρομαντική οδό»: ένα δρόμο που θα μας φέρει σε μέρη άγνωστα για εμάς και θα μας οδηγήσει μακριά από τις ταχύτητες της άουτομπαν, στην ηρεμία της γερμανικής υπαίθρου και σε χωριά που μοιάζουν ανέγγιχτα από το χρόνο. H μήκους 366 χιλιομέτρων διαδρομή, δρόμος εμπορίου κατά το Μεσαίωνα, ενώνει την κεντρική Γερμανία με το Νότο, από το Βίρτσμπουργκ στην κοιλάδα του Μάιν έως το Φίσεν στους πρόποδες των ¶λπεων.
Προς το παρόν, βρισκόμαστε πίσω από την καταπακτή του φέρι που μας έχει μεταφέρει στην Ιταλία, έτοιμοι να εφορμήσουμε καταπίνοντας τα πρώτα εκατοντάδες χιλιόμετρα που θα μας οδηγήσουν στα σύνορα. Τουλάχιστον εδώ θα μπορέσουμε να το πατήσουμε, γιατί για την αυστηρότητα της αυστριακής Τροχαίας παραπονιούνται ακόμα και οι... Γερμανοί!
Από τα πρώτα μέτρα που κάνεις με το Civic σου κάνει εντύπωση πόσο ελαφρύ είναι το τιμόνι, εντέλει όμως το συνηθίζεις και αρχίζεις να εκτιμάς την ποσότητα της πληροφορίας που παρέχει, παρά την ηλεκτρική... υπερβοήθηση. Πάντως, καθήμενος στην καμπίνα δεν μπορεί παρά να θαυμάσεις την εντυπωσιακή ποιότητα υλικών και συναρμολόγησης, αλλά και τη στιβαρότητα που αποπνέουν. Το νέο Civic δείχνει σε αυτόν τον τομέα ένα σκαλί πάνω από την κατηγορία και τους ανταγωνιστές του. ¶φθονοι είναι οι χώροι για επιβάτες και αποσκευές, με μοναδικό μελανό σημείο τον «αέρα» πάνω από τα κεφάλια τους, καθώς η τεράστια ηλιοροφή κλέβει αρκετό χώρο.
Η μέρα φεύγει και η πρώτη διανυκτέρευση γίνεται στο Μπολτσάνο, ή καλύτερα Μπότσεν, αφού εκεί όλοι μιλούν γερμανικά και στα τοπικά εδέσματα συγκαταλέγονται παραδοσιακά... ιταλικά πιάτα, όπως το κότσι, το σνίτσελ, το ξινολάχανο και η θολή μπίρα βάις. Παρά το γεγονός πως από τον αυτοκινητόδρομο η πόλη σε τρομάζει, καθώς περιστοιχίζεται από τεράστια εργοστάσια, στο λιθόστρωτο κέντρο αποκαλύπτεται μια παραδοσιακή και καλοδιατηρημένη γειτονιά, με μαγαζιά, εστιατόρια, μπιραρίες, μπαρ και αρκετό κόσμο, παρά την προχωρημένη ώρα. Αυτό τουλάχιστον το πήραν από τους Ιταλούς!
Η ρομαντική οδός
Με τις βαλίτσες πάλι στο τεράστιο πορτ μπαγκάζ των 477 λίτρων ξεκινάμε το πρωί με στόχο όχι μόνο να διασχίσουμε την Αυστρία, αλλά και τη μισή τουλάχιστον βαυαρική διαδρομή μας. Η έκπληξη της ημέρας μας περιμένει στο πρώτο βενζινάδικο επί αυστριακού εδάφους, όπου η τιμή της απλής αμόλυβδης είναι μόνο 1,669 ευρώ ανά λίτρο, όταν στην Ιταλία χρειαστήκαμε 1,935! Φουλάρουμε, φυσικά, και συνεχίζουμε προς Ίνσμπρουκ. Παρά την ποιότητα κύλισης του Civic, στην οποία δεν έχεις τίποτα να προσάψεις, αποφασίζουμε να αποχωριστούμε την πλήξη του αυτοκινητοδρόμου στο Ματρέι και να οδηγήσουμε κάτω από την ευρωπαϊκή γέφυρα, την άλλοτε ψηλότερη γέφυρα της Ευρώπης, με τα 190 μέτρα απόσταση από το έδαφος. Ρυθμίζουμε το GPS και ακολουθούμε τους ορεινούς δρόμους των ¶λπεων με κατεύθυνση προς το κάστρο Νόισβανσταϊν, αφετηρία της διαδρομής μας. Στις καμπές και στις φουρκέτες του δρόμου ανακαλύπτουμε το καλό ζύγισμα και στήσιμο του Civic και μια σφιχτή ανάρτηση, η οποία, χωρίς να κουράζει, ελέγχει επιτυχώς τις κλίσεις του αμαξώματος. Ο κινητήρας είναι ένα καλό ατμοσφαιρικό σύνολο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δεν του λείπει η ροπή (17,7 χλγμ./4.300 σ.α.λ. με υποτετράγωνη αρχιτεκτονική), αλλά ουσιαστικά ξυπνά μετά τις 4.500 σ.α.λ., όπου αποκαλύπτει το γοητευτικό του πρόσωπο σε ευστροφία και ήχο. Εχθρός του καλού είναι, βέβαια, το καλύτερο και, έχοντας συνηθίσει τα τελευταία χρόνια σε σύγχρονους υπερτροφοδοτούμενους που λειτουργούν σαν... ντίζελ στις χαμηλομεσαίες, έχουμε σίγουρα κακομάθει. Σε αυτούς τους ρυθμούς η κατανάλωση αυξάνεται, ξεπερνώντας τα 10 λίτρα/100 χλμ., καθώς δουλεύουμε τον κινητήρα στο άνω άκρο του στροφομέτρου, όμως συνολικά η μέση τιμή της καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδίου μας δε θα ξεπεράσει τελικά τα 7,7 λίτρα/100 χλμ. Βοηθούν και οι μακριές σχέσεις, τουλάχιστον στον αυτοκινητόδρομο, οι οποίες όμως από την άλλη δεν κολακεύουν τον κινητήρα στις χαμηλομεσαίες.
Το Νόισβανσταϊν, το εντυπωσιακό κάστρο του Λουδοβίκου του Τρελού, μοιάζει να αναδύεται από τα βράχια σε μια άγριας ομορφιάς κατάφυτη τοποθεσία. Μια εικόνα βγαλμένη από παραμύθι! Από το παρακείμενο Φίσεν ξεκινά η διαδρομή ανάμεσα σε καταπράσινα λιβάδια και μικρές λίμνες, που με την πάροδο των χιλιομέτρων, εξαιρώντας το κομμάτι γύρω από το ¶ουγκσμπουργκ, εξελίσσεται σε ένα δρόμο σε χώρο και χρόνο. Περνάμε τα μεσαιωνικά τείχη της καστροπολιτείας Nτίνκελσμπιλ, ένα χωριό εξαιρετικά γραφικό, ήσυχο και ήρεμο. Ο χρόνος μοιάζει να κυλά με διαφορετικούς ρυθμούς εκεί απ’ ό,τι στην υπόλοιπη Γερμανία, ενδεχομένως και απ’ ό,τι σε ολόκληρη την υπόλοιπη Ευρώπη. Αν με ένα μαγικό ραβδάκι εξαφάνιζες τα αυτοκίνητα από τους πλακόστρωτους δρόμους, κάλλιστα θα μπορούσες να πιστέψεις πως βρίσκεσαι πίσω στο 17ο αιώνα. Όλα, μα όλα τα σπίτια είναι κατασκευασμένα με την παραδοσιακή γερμανική τεχνοτροπία, άψογα συντηρημένα και αναπαλαιωμένα, οι φωτεινές επιγραφές στα καταστήματα είναι πράγμα άγνωστο - αντ’ αυτού στις προσόψεις αναγράφεται η ιδιότητα ή το όνομά τους σε παλιά γερμανική γραφή. Διανυκτερεύουμε στο Deutsches Ηaus, το επταώροφο κτίριο-ορόσημο της πόλης, κτισμένο το 1440, που έχει σήμερα μετατραπεί στο καλύτερο ίσως ξενοδοχείο της πόλης, και απολαμβάνουμε μετά το παραδοσιακό γερμανικό δείπνο (ε, ναι, χοιρινό κότσι...) τον προημιτελικό τους Champions League παρέα με ορισμένους από τους «συγκάτοικούς» μας. Η Μπάγερν ολοκληρώνει αυτό που δεν κατάφερε να κάνει πριν από μερικούς μήνες η Ντόρτμουντ, στέλνοντας τους Μασσαλιώτες σπίτια τους και την ομίγυρη σε πελάγη ευτυχίας. Ίσως, βέβαια, να ’τανε και η εξαιρετική τοπική βάις, που κόστιζε, παρά τα άπειρα αστέρια του ξενοδοχείου, μόλις 3 ευρώ το ποτήρι...
Το πρωί στην πλατεία Βάινμαρκτ έχει στηθεί η «λαϊκή», όπου μπορεί κανείς να βρει ζαρζαβατικά, οπωροκηπευτικά, κρέας και... ψάρια. Στην πρωινή φωτογράφιση εντός των τειχών γίνεται αντιληπτή η ταχύτητα απόκρισης του «ζυγισμένου» στη σωστή ευαισθησία συστήματος Start-Stop που συνοδεύει τον κινητήρα. Η πολυετής εμπειρία της Ηοnda (θυμάστε το πρώτης γενιάς Insight;) δεν κρύβεται...
Στη γερμανική Τοσκάνη
Στη διαδρομή μέχρι τα μεσαιωνικά τείχη του Ρότενμπουργκ ομπ ντερ Τάουμπερ είμαστε πλέον πεπεισμένοι πως βρισκόμαστε στην Τοσκάνη της Γερμανίας, και μάλιστα στην κατάλληλη εποχή, αφού όπως υποδεικνύουν οι -γραμμένες σε γερμανικά και... ιαπωνικά- πινακίδες, η περιοχή είναι άκρως τουριστική.
Τo... κεφαλοχώρι είναι ένα πολιτιστικό μνημείο ανέγγιχτο σχεδόν από το χρόνο από την εποχή του τριαντακονταετούς πολέμου. Τότε που ο δήμαρχος Νους έσωσε την πόλη του από την ισοπέδωση, κερδίζοντας ένα στοίχημα με τον επικεφαλής των κατακτητών, στρατηγό Τίλι, αφού κατάφερνε να πιει μονορούφι 3,25 λίτρα κρασί από το τοπικό παραδοσιακό σκεύος χούμπεν!
Τα λιθόστρωτα σοκάκια στο κέντρο του Ρότενμπουργκ ομπ ντερ Τάουμπερ είναι χώρος απαγορευμένος για αυτοκίνητα και η ομορφιά τους είναι τέτοια, που αξίζει να τα περιδιαβεί κανείς για ατελείωτες ώρες, ανακαλύπτοντας κάθε γωνιά και κάθε κρυμμένο μυστικό τους. Ακόμα και τα τείχη είναι προσπελάσιμα, και εκεί, ανάμεσα στις επάλξεις και στους προμαχώνες, θα βρει κανείς γραμμένα τα ονόματα των δωρητών από όλο τον κόσμο που συνέβαλαν οικονομικά στην αναστήλωση και στη διατήρησή τους. Στις μανούβρες για τις ανάγκες της φωτογράφισης ανακαλύπτουμε τη μικρή διάμετρο κύκλου στροφής του Civic, αλλά και την ικανοποιητική ορατότητα προς τα πίσω που προσφέρει η -αλά CRX- γυάλινη επιφάνεια της πέμπτης πόρτας.
Οι εικόνες της ρομαντικής οδού, των καστροπολιτειών και της γερμανικής Τοσκάνης που γνωρίσαμε σε αυτό το ταξίδι στριφογυρίζουν στο μυαλό μας ακόμα και αρκετά χιλιόμετρα μετά το τέλος της διαδρομής, την ώρα που παραδίδουμε τα κλειδιά του «βρετανικού» μας Honda στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας, στο Όφενμπαχ. Mέχρι εδώ όλα καλά. Η επιστροφή είναι το δύσκολο..._ Ν. Κ.
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΗΟNDA CIVIC 1.8 i-VTEC
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
ΚΥΒΙΣΜΟΣ 1.798 κ.εκ.
ΜΕΓ. ΙΣΧΥΣ 142 ίπποι/6.500 σ.α.λ.
ΜΕΓ. ΡΟΠΗ 17,7 χλγμ. /4.300 σ.α.λ.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Εμπρός Γόνατα ΜακΦέρσονμε ψαλίδια βάσης
Πίσω Ημιάκαμπτος άξονας
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΜΗΚ.xΠΛ.xΥΨ. 4.285x1.770x1.472 χλστ.
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ 2.605 χλστ.
ΒΑΡΟΣ 1.205 κιλά
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ*
0-100 ΧΛΜ./ΩΡΑ 9,1 δλ.
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ 215 χλμ./ώρα
*ΤΙΜΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗ